Kontrola administracyjna
Kontrola w administracji publicznej ? kontrola przeprowadzana wobec organów administracji publicznej, polegająca na zaobserwowaniu, zbadaniu istniejącego stanu rzeczy, skonfrontowaniu go ze stanem pożądanym, wskazaniu uchybień (także ich źródeł) i sposobów ich naprawienia.
Kontrola administracyjna jest zawsze następcza, to znaczy następuje po dokonaniu przez podmiot kontrolowany określonej czynności (która może zostać zakwestionowana).
Przypadki, zakres, skutki, sposób kontroli administracyjnej określają przepisy prawne. Zaś organ kontrolujący z zasady nie jest odpowiedzialny za działania podmiotu kontrolowanego.
Wyróżniamy różne rodzaje kontroli:
wewnętrzną: dokonywaną w ramach danego urzędu, pionu organów, przeprowadzana przez organ nadrzędny, zwierzchnika. Na przykład kontrola ministra działań swoich urzędników, kontrola izby skarbowej nad działaniami urzędu skarbowego
zewnętrzną:
parlamentu (np. wotum nieufności dla ministra, absolutorium dla rządu z wykonania budżetu, komisje śledcze)
parlamentarzystów (interpelacje poselskie, interwencje w sprawach obywateli)
ombudsmana (rzecznika praw obywatelskich)
prokuratury
organów kontroli zewnętrznej administracji (np. izb obrachunkowych, Najwyższej Izby Kontroli, biur kontroli, inspekcji i inspektorów)
opinii publicznej (mediów)
sądów i trybunałów
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kontrola_administracyjna
O administracji z Wikipedii
Wszystkie państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne wytwarzające materiały archiwalne mają obowiązek posiadania i stosowania instrukcji kancelaryjnej. Opracowywać ją mogą naczelne i centralne organy dla wszystkich jednostek organizacyjnych określonego działu administracji publicznej lub tylko same zainteresowane w ich wdrożeniu jednostki organizacyjne. Instrukcja kancelaryjna jest określona rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2011 r. ? dla organów gminy i związków międzygminnych, organów powiatu, organów samorządu województwa i organów zespolonej administracji rządowej w województwie, a także urzędów obsługujących te organy. Dla innych podmiotów ? nie objętych rozporządzeniem ? instrukcje kancelaryjne, po wcześniejszym uzgodnieniu z właściwym archiwum państwowym, na mocy ustawy archiwalnej podlegają zatwierdzeniu przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych za pośrednictwem dyrektora właściwego archiwum państwowego. Uzgadnianie i zatwierdzanie ich ma na celu czuwanie, by powstające akta narastały w sposób właściwy, zgodnie z obowiązującymi przepisami archiwalnymi. Jednostki niepaństwowe nie mają obowiązku posiadania instrukcji kancelaryjnej, ale gdy chcą taką stworzyć, to mogą konsultować się z archiwami państwowymi lub ze Stowarzyszeniem Archiwistów Polskich.
Instrukcję kancelaryjną tworzy się ? w przypadku podmiotów nie objętych rozporządzeniem ? przede wszystkim na podstawie regulaminu organizacyjnego danej jednostki. Instrukcję kancelaryjną zatwierdza do użytku kierownik jednostki; w przypadku jednostek państwowych i samorządowych po uzgodnieniu z właściwym archiwum państwowym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Instrukcja_kancelaryjna
Wirtualne biuro - lista korzyści
Przedsiębiorca, który postanowi korzystać z wirtualnego biura może również liczyć na wiele korzyści, które wiążą się z tą opcją.
Są to:
znaczny spadek kosztów utrzymania biura,
spadek kosztów związanych z wypłacaniem wynagrodzeń pracownikom,
uproszczenie w wypromowaniu firmy,
elastyczność w kwestii lokalizacji,
podwyższenie prestiżu firmy,
doświadczenie i bezpieczeństwo,
profesjonalny personel,
anonimowość prywatnych danych,
szereg dodatkowych usług administracyjnych
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wirtualne_biuro